معنی کلمات درس ۱۶ را برام بفرستید ممنون میشم 🥹🥰😘♥️ معرکه میدم 💥

تو گوگل سرچ بزن✨️

بدان که قصّه خواندن و شنیدن، فایده‌ی بسیار دارد: آگاه باش که داستان خواندن و داستان شنیدن فواید زیادی دارد: اوّل آنکه از احوال گذشتگان خبردار شود. فایده‌ی اوّل این است که انسان از سرگذشت پیشینیان آگاه می‌شود. دویم آنکه چون عجایب بشنود، نظر او به قدرتِ الهی، گشاده گردد. فایده‌ی دومِ قصه این است که وقتی انسان درباره‌ی شگفتی‌های جهان می‌خواند، شناخت او نسبت به قدرت خداوند بیشتر می‌شود. سیُم، چون محنت و شدّت گذشتگان شنَوَد، داند که هیچ کس از بندِ محنت آزاد نبوده است، او را تسلّی باشد. فایده‌ی سوّم این است که وقتی انسان قصّه‌ی رنج و سختی‌هایی که پیشینیان تحمل کرده‌اند را می‌شنود به این نکته پی می‌برد که هیچکس بدون رنج و درد نبوده و این سختی‌ها فقط برای او نیست در نتیجه موجب کم شدن غم و اندوه او می‌شود. چهارم، چون زوال مُلک و مال سلاطین گذشته شنوَد، دل از مال دنیا و دنیا بردارد و داند که با کس، وفا نکرده و نخواهد کرد. فایده‌ی چهارم این است که وقتی قصه‌ی نابودیِ کشور و اموالِ پادشاهان گذشته را می‌شنود دیگر به مال دنیا دل نمی‌بندد زیرا می‌داند که دنیا و مال دنیا به هیچ کس وفادار نمانده و نخواهد ماند. پنجم، عبرت بسیار و تجربه‌ی بی‌شمار او را حاصل شود. فایده‌ی پنجم این است که پند فراوانی می‌گیرد و تجربه زیادی به دست می‌آورد. و خدای تعالی با حضرت رسول (ص) می‌گوید: «ای محمّد، ما از قصّه‌های رسولان و خبرهای پیغمبران بر تو می‌خوانیم؛ آنچه بدان، دل را ثابت گردانیم و فایده‌های کلّی تو را حاصل گردد» (قرآن کریم، سوره‌ی هود، آیه‌ی 120). خداوند بلند مرتبه به حضرت محمد (ص) می گوید: «ای محمد، ما اخبار و داستان‌های پیامبران قبل از تو را برای تو روایت می‌کنیم، چیزی که باعث آرامش تو می‌شود و از آنها سودهای بی‌اندازه به تو می‌رسد» (قرآن کریم، سوره‌ی هود، آیه‌ی 120). پس معلوم شد که در قصّه‌های گذشتگان، فایده‌ای هست و خواننده و گوینده و شنونده را از آن فایده رسد. اگر پرسند که قصّه‌خوانی، چند نوع است، بگوی دو نوع: اوّل حکایت و دویم نظم‌خوانی. پس مشخص شد که داستان‌های پیشینیان فوایدی دارد که هم برای خواننده، هم گوینده و هم شنونده مفید است. اگر از تو پرسیدند که قصّه‌گویی چند نوع است؟ بگو دو نوع: نوعِ اول، داستان‌هایی که به صورت حکایت است و نوع دوم، داستان‌هایی که به صورتِ شعر است. اگر پرسند که آداب حکایت‌گویان چند است، اگر از تو پرسیدند که حکایت‌گویان چه نکات و آدابی را باید رعایت کنند، بگوی: اوّل آنکه قصّه‌ای که ادا خواهد کرد، باید که بر اُستاد خوانده باشد و با خود تکرار کرده باشد تا فرو نماند. دویم آنکه چُست و چالاک به سخن در آید و خام نباشد. بگو اول اینکه (حکایت‌گو) قصّه‌ای را که می‌خواهد باز گو کند برای یک استاد بخواند و هچنین آن را با خود تمرین کرده باشد تا در هنگام قصّه‌گویی چیزی را از یاد نبرد. دوم اینکه در فن سخن گفتن چابک و زرنگ باشد و بی‌تجربه نباشد. سیُم باید که داند که جماعت، لایق چه نوع سخن است، بیشتر، از آن گوید که مردم، راغب آن باشند. سوم اینکه باید بداند چه سخنی برای شنوندگان مناسب است و بیشتر در مورد مطالبی حرف بزند که مردم می‌‌پسندند. چهارم، نثر را وقت وقت به نظم آراسته گرداند که بزرگان گفته‌اند: نظم در قصّه‌خوانی چون نمک است در دیگ؛ اگر کم باشد، طعام بی‌مزه بوَد و اگر بسیار گردد شور شود؛ پس اعتدال، نگاه باید داشت. چهارم اینکه باید در زمان‌های مناسب در بین قصّه‌ی خود از شعر نیز استفاده کند زیرا بزرگان گفته‌اند: شعر در میان قصه خواندن م

گذشتگان ≠ آیندگان محنت ≠ آسایش تسلّی ≠ آزردن زوال ≠ نیستی ثابت ≠ سست ، بی دوام تعالی ≠ تنزل جماعت ≠ فرد اعتدال ≠ افراط، تفریط محال ≠ ممکن کژی ≠ راستی، درستی کاستی ≠ فزونی هیچ ≠ همه گریست ≠ خندید دروغ ≠ صداقت، راستی ستمکار ≠ درستکار، عادل دشمن ≠ دوست تسلّی = تسلیت جماعت = جمعیّت، مجمع، مجموع، جمع سلاطین = سلطان، سلطنت رسولان = رسول، ارسال، رسالت تعالی = علی، عالی، متعالی اعتدال = عادل، متعادل، معتدل، عدالت راغب = مرغوب، رغبت مستمع = سمع، اِستماع، مُستمعین فاتحه = فتح، فتوح، افتتاح تکبیر = مُکَبّر، اکبر، کبری اندیشه = اندیشمند، بیندیش، اندیشمندان، اندیشیدن سخن = سخنان، سخنور، سخنوران، سخنوری راستی = راست، راستگو، راستان فروغ = فروغی، فروغمند گشاده = گشایش، گشوده دروغ = دروغگو، دروغین احوال: جمع حال ، وضع ها . سرگذشت ها چست: چابک ، تند و تیز ، چابک عجایب: جمع عجیب ، شگفتی ها خام: بی تجربه ، ناپخته گشاده: باز ، مفتوح ، جاری ، وسیع لایق: سزاوار ، شایسته محنت: رنج راغب: مایل ، علاقه مند شدت: سختی ، بدبختی ، رنج نثر: نوشته ، نوشته ای که شعر نباشد بند: طناب ، ریسمان رح: توضیح دادن تسلی: آرامش دادن ، کم کردن غم و اندوه کسی مستمع: شنونده زوال: نابودی ، رو به نیستی رفتن ملول: غمگین ، آزرده ملک: پادشاهی ، کشور فاتحه: آغاز کار ، اول چیزی ، گشایش سلاطین: پادشاهان تکبیر: الله اکبر گفتن ، بزرگ شمردن عبرت گرفتن: پند گرفتن وقت وقت: گه گاه ، گاهی وقت ها بی شمار: بی حساب ، بسیار زیاد آراسته: منظم ، مزین تعالی: بلند مرتبه ، برتر طعام: غذا رسولان: جمع رسول ، پیامبران ، فرستادگان دیگ: ظرف بزرگی که در آن غذا می پزند ثابت: پابرجا ، استوار اعتدال: میانه روی حکایت: داستان ، سرگذشت محال: نشدنی ، غیر ممکن نظم: شعر ، کلام موزون و با قافیه گزاف: دروغ ، لاف ادا کردن: اجرا کردن ، بیان کردن . سبک: پست ، خفیف ، در این درس خوار و ذلیل بر: نزد ، جانب ، کنار آداب: جمع ادب ، رسوم ، عادات. فرو نماند: درمانده نشود ، ناتوان نشود معرکه یادت نره

بفرما معرکه لطفا

احوال : جمع حال ، وضع ها ، سرگذشت ها عجایب : جمع عجیب ، شگفتی ها گشاده : باز ، مفتوح ، جاری ، وسیع محنت : رنج شدت : سختی ، بدبختی ، رنج بند : طناب ، ریسمان تسلی : آرامش دادن ، کم کردن غم و اندوه کسی زوال : نابودی ، رو به نیستی رفتن ملک : پادشاهی ، کشور سلاطین : پادشاهان عبرت گرفتن : پند گرفتن بی شمار : بی حساب ، بسیار زیاد تعالی : بلند مرتبه ، برتر رسولان : جمع رسول ، پیامبران ، فرستادگان ثابت : پابرجا ، استوار حکایت : داستان ، قصه ، سرگذشت نظم : شعر ، کلام موزون و با قافیه ادا کردن : اجرا کردن ، بیان کردن بر : نزد ، جانب ، کنار فرونماند : درمانده نشود ، ناتوان نشود چست : چابک ، تند و تیز خام : بی تجربه ، ناپخته لایق : سزاوار ، شایسته راغب : مایل ، علاقه مند نثر : نوشته ، نوشته ای که شعر نباشد وقت وقت : گه گاه ، گاهی وقت ها آراسته : منظم ، مزین طعام : غذا دیگ : ظرف بزرگی که در آن غذا می پزند اعتدال : میانه روی   خانه|سبک زندگی سبک زندگی معنی کلمات درس شانزدهم آداب مطالعه فارسی ششم ابتدایی 🤓 معنی متن درسی ، شعر ، لغات ، کلمات و کلمه های جدید درس شانزدهم – 16 آداب مطالعه صفحه 101و 102 و شعر به گیتی به از راستی پیشه نیست پایه ششم ابتدایی معنی کلمات درس ۱۶ شانزدهم آداب مطالعه فارسی ششم ابتدایی ؛ امروز قصد داریم تا در این مقاله از بخش آموزش و پرورش ماگرتا به معنی متن درسی ، شعر ، لغات ، کلمات و کلمه های جدید و هم خانواده های درس شانزدهم – 16 آداب مطالعه صفحه 101 و معنی کلمات شعر به گیتی به از راستی پیشه نیست صفحه 104 کتاب ادبیات فارسی پایه ششم بپردازیم. در ادامه با ما همراه باشید. همچنین بخوانید: معنی کلمات و شعر درس ۱۵ پانزدهم میوه ی هنر فارسی ششم معنی شعر ، لغات و کلمه های جدید درس شانزدهم ، 16 فارسی ششم معنی شعر ، لغات و کلمه های جدید درس شانزدهم ، 16 فارسی ششم در زیر به معنی کلمات ، لغات و کلمه های سخت و جدید درس شانزدهم ، 16 آداب مطالعه و شعر به گیتی به از راستی پیشه نیست فارسی پایه ششم پرداخته ایم: احوال : جمع حال ، وضع ها ، سرگذشت ها عجایب : جمع عجیب ، شگفتی ها گشاده : باز ، مفتوح ، جاری ، وسیع محنت : رنج شدت : سختی ، بدبختی ، رنج بند : طناب ، ریسمان تسلی : آرامش دادن ، کم کردن غم و اندوه کسی زوال : نابودی ، رو به نیستی رفتن ملک : پادشاهی ، کشور سلاطین : پادشاهان عبرت گرفتن : پند گرفتن بی شمار : بی حساب ، بسیار زیاد تعالی : بلند مرتبه ، برتر رسولان : جمع رسول ، پیامبران ، فرستادگان ثابت : پابرجا ، استوار قیمت بیت کوین نسبت به سال پیش 3برابر شد💲 میتونی توی کمتر از 10 دقیقه ثبت نام کنی و خریدتو کامل کنی ثبت نام و خرید آسان تبلیغ م حکایت : داستان ، قصه ، سرگذشت نظم : شعر ، کلام موزون و با قافیه ادا کردن : اجرا کردن ، بیان کردن بر : نزد ، جانب ، کنار فرونماند : درمانده نشود ، ناتوان نشود چست : چابک ، تند و تیز خام : بی تجربه ، ناپخته لایق : سزاوار ، شایسته راغب : مایل ، علاقه مند نثر : نوشته ، نوشته ای که شعر نباشد وقت وقت : گه گاه ، گاهی وقت ها آراسته : منظم ، مزین طعام : غذا دیگ : ظرف بزرگی که در آن غذا می پزند اعتدال : میانه روی محال : نشدنی ، غیر ممکن گزاف : دروغ ، لاف سبک : پست ، خفیف ، در این درس به معنای خوار و ذلیل آداب : جمع ادب ، رسوم ، عادات شرح : توضیح دادن مستمع : شنونده ملول : غمگین ، آزرده فاتحه: آغاز کار ، اول چیزی ، گشایش ، اولین سوره قرآن کریم تکبیر : الله